آن هنگام که مردی بغضش می شکند

عده ای گفتند:
 چند روزی است
میگذرد
روز ها....ماه ها.....سال ها......گذشت
از یادم نرفت
شاید در ذهن این مردمان
چند سال ٰ... گذری بیش نیست

عده ای گفتند:
چیزی جز هوس نیست
من نمی دانم این چه هوسی است
که با آنکه گاهی چهره اش را فراموش میکنم
باز عاشقش هستم

بزرگی گفت:
عشق.. رنج است
رنجی که  نمیدانی برای درمانش
 باید صبر کنی یا فراموشش کنی

حق با او بود
عشق..... رنج است
رنجی که گاهی گنجی به همراه ندارد

حال من به دنبال کسی میگردم
که به این مردم بفهماند
که مردها قلبشان همچون جسمشان از پولاد نیست
...........
آسان می شکند

من به دنبال کسی می گردم
که به این مردم بفهماند
که مردها از درون اشک می ریزند

من به دنبال کسی می گردم
که به این مردم بفهماند
که مردها عزیز ترین کسشان را
در قلبشان نگاه میدارند
نه بر سر زبانشان
.......................
باید گریست
آن هنگام که مردی بغضش می شکند

باید گریست
آن هنگام که مردی
در می یابد که رویاهایش همچون واقعیت
زیبا نیستند
و با خود می گوید
ای کاش
عاشقی را در همان رؤیاهای زیبا
دنبال می کردم
و هیچ گاه
در واقعیت به دنبال آن نمی گشتم

باید گریست
به حال مردی که سال ها فکر می کرد
عشق آدمیان
همچون عشقی که در سینه اش نهفته است
محکم و پایدار است

افسوس
که بی خبر بود از
عشق هایی که با کوچکترین ضربه
خرد شده و محو می شوند
گویی که اصلا وجود نداشتند
........................

باید گفت احسنت
به آن مردی که گفت:
عشق من جاوید است
حتی اگر ان را با خود  به گور برده
و یا آنکه مردمان زمان آن را لگد کوبش کنند

آری
عشق من جاوید است
حتی اگر بدانم
که به آن نخواهم رسید