چه پاییز سرد و بی روحی برای خود بنا کردم
از تمام کمبود ها و نا ملایمتی ها برای خود شال و کلاهی می بافم
تا تندیس وجودم گرم بماند وقتی قرار است که تو نباشی
شاید تجسم دلتنگی های من در وجودت رخنه کرد
و برگشتی کسی چه میداند . . .
